1دکترای مدیریت بازاریابی بین الملل، استادیار گروه مدیریت پردیس فارابی دانشگاه تهران
2کارشناس ارشد مهندسی مالی و مدیریت ریسک
چکیده
منابع انسانی با ارزش‌ترین سرمایۀ کشور است و محور توسعه به شمار می‌آید. بنابر این، برای تحقق رشد و توسعۀ این سرمایۀ ارزشمند، نیاز به برنامه‌ریزی دقیق است. بحث اصلی درHumanResourcAccounting این است که آیا نیروی انسانی، دارایی است و چگونه می‌توان این دارایی را به‌عنوان ارزش سنجید؟ پس منابع انسانی باارزش‌ترین عامل در تولید است و نقش قابل ملاحظه‌ای در بهره‌وری سازمانها دارد. هدف این مقاله، ارائۀ مدلی برای ارزیابی دقیق ارزشگذاری نیروی انسانی است. روش: در این مطالعه، نخست مؤلفه‌های مربوط از ادبیات تحقیق استخراج شد. سپس شاخصهای شناسایی شده توسط خبرگان جرح و تعدیل شد؛ به طوری‌که در نهایت 100 شاخص در دو طبقۀ کمّی و کیفی سازماندهی شدند. جامعۀ آماری کارکنان دانشگاه یزد است. یافته‌ها ونتیجهگیری: یافته‌های تحقیق منجر به طراحی الگویی شد که با استفاده از رویکردی جامع، این امکان را برای مدیریت منابع انسانی دانشگاهها به وجود آورده که ضمن برخورداری از شاخصهای کمّی و کیفی و از طریق بهره‌گیری از یک مدل 500 امتیازی، به ارزشگذاری کارکنان پرداخته، موقعیت مناسبی را در جهت ارتقای سطح کیفی و کمّی نیروهای انسانی فراهم آورد..
ابتدای صفحه