علم و فنّاوری یکی از مؤلفه‌ها و منابع قدرت نرم کشورها به شمار می‌رود. منابع قدرت به خودی خود موجب افزایش قدرت نمی‌شوند، بلکه به کارگیری هدفمند و صحیح آنها موجب افزایش توانمندی و قدرت می‌شود. هدف از نگارش این مقاله، بررسی تأثیر دیپلماسی علم و فنّاوری در افزایش قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران است. روش پژوهش، تحلیل کیفی و در چارچوب نظریۀ قدرت نرم صورت گرفته است. یافته‌ها: حاکی از آن است که دیپلماسی علم و فنّاوری به عنوان بخشی از دیپلماسی عمومی موجب الهام‌بخشی، اعتبار و نفوذ شده و در نتیجه، زمینه‌ساز افزایش قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران می‌شود
ابتدای صفحه